Ընթերցանությունն իմ կյանքում
Ես ինձ համարում եմ ընթերցասեր։ Համաձայն եմ այն մտքի հետ, որ ընթերցասիրությունը ծնվում է բնածին հետաքրքրասիրությունից։ Դեռևս մանկուց ես խնդրում էի մայրիկիս, տատիկիս ինձ համար գրքեր կարդալ և ունեի իմ փոքրիկ գրադարանը, որտեղ կային բազմազան գրքեր։ Ունեի նաև իմ ամենասիրած գիրքը՝ Դիլաքյան եղբայրների <<Գտնված երազը>>։ Կարդալով այդ գրքերը ես փորձում էի սպառել իմ հետաքրքրասիրությունը, սակայն որքան շատ էի կարդում, այնքան ավելի շատ գրքեր էի ցանկանում կարդալ։ Ես հասկացա, որ ընթերցասիրությունը զարգացնում է մեր հիշողությունը, կենտրոնացնում է ուշադրությունը, զարգացնում աշխարհայացքը, բարելավում է ուղեղի աշխատանքը, հարստացնում է բառապաշարը։ Յուրաքանչյուր գիրք նոր գիտելիքների աղբյուր է, հնարավորություն է տալիս շփվել տարբեր երկրների մշակույթի հետ, գաղափար ունենալ ամեն ինչի մասին։ Նշանակում է՝ գիրքը մեզ իմաստուն է դարձնում։ Ընթերցասիրության արդյունքում զարգանում են մեր երևակայությունը և ստեղծագործական կարողությունները։ Գիրքը մեզ սովորեցնում է նաև ընկերություն անել՝ արտահայտել սեփական մտքերը, կիսվել, խոսել հերոսների մասին, արտահայտել սեփական տեսակետը և ընդունել ուրիշների կարծիքները։ Չմոռանամ ասել, որ գիրքը հանգստացնում է մեր ուղեղը և հեռու պահում սթրեսնեից։ Ես իմ ընկերներին խորհուրդ եմ տալիս շատ գրքեր կարդալ։